Pod opieką swoich pań dzieci z Domowego Przedszkola przygotowały jasełka, które zaprezentowały 30 stycznia w Szkole Podstawowej nr 25. Uroczystość rozpoczęła Pani dyrektor, która powitała zebranych gości i złożyła życzenia wszystkim seniorom z okazji Ich święta. Mali aktorzy przebrani w barwne stroje wcielili się w role Maryi, Józefa, pasterzy, królów, aniołów, babcię i dziadka a także słodkie gwiazdeczki. W pięknych strojach na scenie tańczyli i mówili wiersze. Przedszkolaki prezentowały swoje muzyczne i aktorskie zdolności przed bardzo licznie zgromadzoną publicznością. Uroku dodawała nastrojowo udekorowana sala oraz piękna aranżacja muzyczna przygotowanych kolęd i innych utworów muzycznych. Występ wywołał aplauz na widowni. Niejedna babcia i dziadek ukradkiem ocierali łezkę wzruszenia wywołaną widokiem przebranych wnucząt. W drugiej części występu przedszkolaki dedykowały wiersze i piosenki przygotowane specjalnie dla babć i dziadków. Podsumowaniem pięknej uroczystości było wręczenie prezentów i laurek. Wychowawcy serdeczne dziękują rodzicom, którzy aktywnie włączyli się w pomoc podczas przygotowywania poczęstunku dla babć i dziadków. Drodzy Rodzice W imieniu wszystkich pracowników DomowegoPrzedszkola składamy Wam najserdeczniejsze życzenia, wesołych i szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia odzianych w rodzinne ciepełko pachnacych kapustą,grzybami, rybą i choinką z życzeniami spełniającymi się przy łamaniu opłatkiem, spędzanych w gronie bliskich i kochanych osób. Życzymy Wam błogosławieństwa Bożego na dalsze dni a dzieciom wspaniaych prezentów. Dyrekcja i cały personel Domowego Przedszkola Dnia 7 grudnia przedszkolaków z naszego przedszkola odwiedzi długo wyczekiwany gość – Święty Mikołaj. Kochani Rodzice, W piątek (24 listopada) w naszym przedszkolu kolejne święto: Światowy Dzień Pluszowego Misia. W związku z tym bardzo Was prosimy abyście przypomnieli nam w piątek rano o wzięciu do przedszkola naszego ukochanego Misia. Przyczyny pojawienia się u dziecka kłamstw są różnorodne, najczęściej związane z jego wiekiem. We wczesnym dzieciństwie nierzadko dzieci wymyślają sobie przyjaciół. Kłamstwo jest zachowaniem, którego uczymy się w procesie socjalizacji. Każdy z nas kłamie – według niektórych badań zdarza się to nagminnie, kilkakrotnie w ciągu dnia. Umiejętność ta obwarowana jest wieloma zakazami, a i tak wydaje się być powszechna. Wyróżnia się 4 podstawowe typy kłamstw (i typ dodatkowy): kłamstwa prospołeczne – służą one ochronie innej osoby, pomocy jej lub są formą wyświadczenia przysługi; kłamstwa stosowane w obronie własnego „ja” – w celu osiągnięcia korzyści, uniknięcia kary,uzysk ania uwagi osób znaczących, dowartościowania; kłamstwa egoistyczne – ich celem jest obrona siebie kosztem kogoś innego lub ukrycie poważnego wykroczenia (przestępstwa); kłamstwo antyspołeczne – jego intencją jest zranienie innej osoby; ponadto opisuje się jeszcze: kłamstwo patologiczne – gdy dziecko nie odróżnia rzeczywistości od fantazji. Najczęściej dzieci kłamią, by zwrócić na siebie uwagę lub uniknąć kary. Szczególnie w przypadku, gdy niezaspokojone są potrzeby emocjonalne dziecka, ma ono niskie poczucie własnej wartości i nieadekwatną samoocenę lub silnie rozwinięty jest system kar w jego środowisku rodzinnym bądź w szkole, może ono próbować uciekać w kłamstwo. Powody kłamstw u dzieci młodszych: maluch chce zadowolić rodziców, usiłuje uniknąć kłopotów, przykrości, kary, pomaga koledze, zwraca na siebie uwagę, usiłuje ukryć nieprzyjemne uczucia (najczęściej wstyd), próbuje naśladować starszych (również rodziców), chce poczuć się ważny w grupie, wierzy w swoje fantazje. Co robić, gdy dziecko kłamie i stanowi to problem? Czasem zdarza się, że kłamstwo dziecka ma charakter przystosowawczy, gdy np. wymagania rodziców są niedostosowane do wieku i możliwości dziecka. Warto zaznaczyć, że surowe kary za niespełnienie tych oczekiwań wzmagają nasilenie kłamstw. Dziecko broni się, próbuje wybrnąć z trudnej sytuacji. Jak uniknąć takich kłamstw? Nie należy stawiać dziecka w sytuacji, która je przerasta. Przedszkolak, który niechętnie je poza domem, zapytany, czy zjadł cały dwudaniowy obiad u cioci, pewnie odpowie, że tak, chociaż prawdopodobnie nie jest to zgodne z prawdą. Określając swoje wymagania wobec dziecka, przede wszystkim powinniśmy uwzględnić możliwości dziecka. Wskazówki dla rodziców i wychowawców „małego kłamczucha”: Powiedz dziecku, że chcesz, żeby mówiło prawdę. Sam mów prawdę, żeby być wzorem dla dziecka. Bądź szczery – gdy nie masz pewności, że dziecko kłamie, powiedz, że to, co mówi, nie brzmi prawdziwie. Nie przyklejaj dziecku etykietki kłamczucha, nie powtarzaj: „Ty zawsze kłamiesz”. Dziecko wówczas dostosuje się do „oczekiwań” i szybko udowodni, że masz podstawy, żeby je tak nazywać. Etykietka utrwala dane zachowanie. Ucz odpowiedzialności – pokaż, że można naprawić to, co się zniszczyło, posprzątać bałagan itd. Powtarzaj, że mówienie prawdy jest ważne, żeby ludzie mieli do siebie zaufanie. Zauważaj i doceniaj, gdy dziecko mówi prawdę, chwal i okazuj zadowolenie. Okaż zrozumienie dla pragnień dziecka, które wyraża poprzez kłamstwa (np. posiadanie przedmiotów, które mają koledzy). Ucz odróżniać prawdę od fantazji. Nie wzmacniaj tendencji do kłamstwa u dziecka, które chce zwrócić na siebie uwagę (porozmawiaj znim, gdy nie kłamie; rozmowa jest tym, co chce uzyskać – nie powinieneś nagradzać nią kłamczucha). Źródło: Ukochany miś, zajączek czy nawet tetrowa pieluszka często bywa nieodłącznym towarzyszem kilkulatka. Dziecko zasypia z nim, zmęczone lub zdenerwowane – przytula, czasem nawet ssie. Przytulanka zwykle pojawia się, gdy maluch zaczyna zdawać sobie sprawę, że mama nie zawsze może przy nim być. Szuka więc obiektu „zastępczego”, który daje poczucie bezpieczeństwa i stałości. Nie warto na siłę zabierać czy chować przytulanki – zaakceptujmy, że na tym etapie jest ważna. Starajmy się raczej utrzymywać ją w czystości, dbać, by nie zapomnieć o niej wychodząc z domu i nie zgubić – taka strata może być małym dramatem. W pewnym momencie dziecko samo dojrzeje do rozstania. Źródło: Gdy zapada decyzja o wysłaniu dziecka do przedszkola, często zastanawiamy się, czy zrobiliśmy wszystko, by dobrze go przygotować do czekających go przeżyć. Warto już wcześniej popracować nad niektórymi umiejętnościami jak radzenie sobie z samoobsługą (jedzenie, ubieranie, mycie, korzystanie z ubikacji itp.), zabawa z rówieśnikami, zgłaszanie swoich potrzeb. Dobrze jest, aby dziecko wiedziało, że to, co Pani mówi, zwracając się do całej grupy dzieci, dotyczy także jego. Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu Rodzicu: Dziecko wcześniej powinno widzieć przedszkole Dziecko powinno z rodzicami dokonać zakupów do przedszkola. Jeżeli do tej pory dziecko nie rozstawało się z rodzicami powinna być zostawione u dziadków lub znajomych na kilka godzin, gdyż w przeciwnym razie przedszkole będzie mu się kojarzyło z pierwszym rozstaniem. Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Ciesz się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola. Nie obiecuj dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola. Ciesz się cały ranek, że Twój trzylatek idzie do przedszkola. Nie dokarmiaj dziecka przed śniadaniem, zjedzony przez niego w całości posiłek, będzie powodem do radości i pochwał w grupie rówieśników. Decyzji dotyczących jedzenia nie powinno się podejmować za dziecko. Pozwól zabrać swojemu trzylatkowi z domu ulubioną przytulankę, maskotkę, lub zabawkę. Pomóż dziecku rozebrać się, zwróć uwagę na jego ubranie i gdzie je zostawisz. By dziecko nie czuło się bezradnie – zachęcaj do samodzielności. Przestrzegaj godziny przyprowadzania dziecka do przedszkola (śniadanie), bo smutno będzie mu siedzieć samemu przy stoliku. Pożegnanie w szatni powinno być krótkie: uśmiech-buziak i pa-pa. Jeżeli bardzo chcesz to do sali wejdź tylko na chwileczkę oszczędzisz żalu i smutku innym dzieciom. Nie zabieraj dzieci do domu kiedy płacze przy rozstaniu, gdy raz ulegniesz będzie coraz trudniej. Twój Maluszek łzami wymusi kolejny powrót do domu. Jeżeli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne trzylatek powinien do przedszkola przez pierwsze dni przychodzić z tatą. Witaj swoje dziecko z uśmiechem, możesz mu podarować drobny prezencik mówiąc pozytywnie brzmiące zdanie: Teraz możemy iść do domu. Nie wymagaj od dziecka by od razu pokochało cały personel. Kontroluj się co mówisz obecności dziecka na temat sytuacji dotyczącej pobytu w przedszkolu. Ewentualne pytania do nauczycielki kieruj na koniec pobytu dziecka w danym dniu. Nie wywołuj dodatkowego stresu wymuszając na dziecku by po przyjściu do domu natychmiast opowiadało o przedszkolu. Samo zacznie opowiadać w odpowiednim momencie. Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, zwłaszcza te trudne przez Was do zaakceptowania, nie są wynikiem negatywnego stosunku do dziecka, ale głównie wynikają z troski o Waszą pociechę, na którą jako rodzice patrzymy zawsze przez różowe okulary. Należy pamiętać, że przedszkole jest Waszym partnerem we właściwym kształtowaniu osobowości Waszego dziecka. Wiedza i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane i pogłębiane w domu. Szczególnie powinniście popracować nad tą sferą umiejętności, która dziecku stwarza wyraźne problemy. Potrzebne jest tutaj długofalowe, systematyczne zaangażowania ze strony rodziców. Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Należy zdać sobie sprawę z tego, że nie będzie on przebiegał całkiem gładko i przyjemnie. Warto jednak dołożyć wszelkich starań, aby potencjalne trudności były drobne, nie urosły do rangi problemu i nie przyćmiły tego wspaniałego okresu w życiu człowieka, jakim jest tzw. wiek przedszkolny, wspominany zwykle, jako jeden z najradośniejszych okresów naszego życia. A przedszkole w trudnych dla dzieci chwilach przestrzega zasad: nigdy nie wyrywa dziecka z objęć rodziców; umożliwianie rodzicom krótkiego pobytu w sali przedszkolnej; umożliwianie wcześniejszego zabierania dzieci do domu; uwzględniania indywidualne potrzeby dzieci posiadania swoich ulubionych zabawek, poduszeczek, przebywania ze starszym rodzeństwem; uwzględniania indywidualnych nawyków żywieniowych dzieci; indywidualna nauka korzystania z łazienki; wykorzystanie aktywnych metod pracy. Efektem takiego postępowania będzie szybsze i łagodniejsze zaaklimatyzowanie się dzieci w przedszkolu oraz wzbudzenie zaufania do pracowników przedszkola. Lepiej niech nie ufa obcym Cieszysz się, że twoje dziecko nie stroni od ludzi. Jednak powinno wiedzieć, że niektórzy obcy mogą chcieć zrobić mu krzywdę. Wytłumacz synowi lub córce, że nie należy iść z kimś, kogo się nie zna. Zwłaszcza, gdy proponuje, że zaprowadzi je np. do domu czy do kogoś z rodziny. Powiedz maluchowi, żeby w żadnym razie od nieznajomych osób nie brał słodyczy lub prezentów. Niech grzecznie odmówi i przybiegnie do rodziców. Wytłumacz mu, że ostrzeżenia przed nieznajomymi nie dotyczą tylko brudnych czy zaniedbanych osób, ale też tych eleganckich i miłych. Nie można także ufać starszym dzieciom, które proponują mu pójść w jakieś ciekawe miejsce. Powiedz dziecku, kto może odbierać je z przedszkola: mama, tata, babcia czy niania. Niech nigdy nie idzie z kimś obcym. Uczul dziecko na to, że nikt nie może go dotykać czy całować, jeśli samo nie będzie tego chciało. Jeżeli więc nie lubi dawać buziaka nawet komuś z rodziny, nie zmuszaj go do tego. Nie podpisuj imieniem malucha plecaka czy koszulek. Ktoś może dziecko zagadnąć po imieniu i w ten sposób zdobyć jego zaufanie. Wytłumacz, że obcy znający jego imię może nie mieć dobrych zamiarów. Czytaj z dzieckiem bajki, które uczą, że zadawanie się z obcymi nie wychodzi na dobre, np. tak jak w Jasiu i Małgosi, Czerwony Kapturek. Uczul malucha by nie wsiadał do samochodu osoby nieznajomej, np. gdyby poprosiła go o pokazanie drogi do domu. Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, do nowych sytuacji i warunków. Dla małego dziecka takim środowiskiem, otoczeniem społecznym jest przedszkole, gdzie zdobywa ono pierwsze doświadczenia społeczne. Bardzo ważne jest by te doświadczenia przebiegały w atmosferze wzajemnego zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa. Przyczyny trudności adaptacyjnych dzieci: U dzieci 3-letnich mamy do czynienia z szeregiem czynników utrudniających rozpoczynanie edukacji przedszkolnej tj.: zdenerwowanie i przeżycia rodzica związane z oddaniem dziecka do przedszkola; brak zaufania do personelu przedszkolnego, który w obecnych czasach jest doskonale przygotowaną i wykształconą kadrą (zwłaszcza nauczycielki); trudności w nawiązaniu kontaktu z personelem i grupą rówieśników; poznanie otoczenia przedszkolnego i opanowanie nowej przedszkolnej przestrzeni; poznanie funkcji pomieszczeń i sposobów korzystania ze znajdujących się tam urządzeń (zwłaszcza ubikacja, łazienka i szatnia); poznanie organizacji dnia w przedszkolu i związaną z tym orientacją czasową; przyswojenie wymagań dotyczących współżycia w grupie. Dzieci uczą się tego, czego doświadczają Dziecko krytykowane uczy się potępiać. Dziecko otoczone wrogością uczy się agresji. Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości. Dziecko doświadczające litości uczy się rozczulać nad sobą. Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości. Dziecko otoczone zazdrością uczy się zawiści. Dziecko zawstydzane uczy się poczucia winy. Dziecko zachęcane uczy się wiary w siebie. Dziecko otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości. Dziecko chwalone uczy się wdzięczności. Dziecko akceptowane uczy się kochać, Dziecko otoczone aprobatą uczy się lubić samego siebie. Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel. Dziecko żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności. Dziecko traktowane uczciwie uczy się prawdy i sprawiedliwości. Dziecko żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności. Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radością życia. Jeżeli żyjesz w spokoju, twoje dziecko będzie żyło w spokoju ducha. W jakim otoczeniu żyje twoje dziecko? Doroty Law Nolte Pomyślmy, jak wychowujemy własne dziecko? Jakimi jesteśmy rodzicami? Niech pomocą będzie chwila refleksji nad cytowanym powyżej tekstem a także listem, który mógłby być również listem Twojego dziecka

Niepubliczne „Domowe Przedszkole” 35-513 Rzeszów ul. kpt Władysława Raginisa 23 tel. 608 040 156 tel. 722 253 234 mail: @ Nasze konto: Moje ING 20 1050 1562 10000091 2549 2083

prywatne Przedszkole Rzeszow gru 2010 – obecnie 12 lat 10 mies. nauczyciel Dyrektor przedszkole sie 2019 – obecnie 4 lata 2 mies. Rzeszów, woj. podkarpackie

prywatne przedszkole rzeszów ceny